یک، دو، سه
در کشاکش آمیختشِ تن های تنهامان،
با این آخرین شلیک است که بی وزن می شوی در آغوشم
و شتاب لغزشم می گیرد
در سرسره ی شیب انگیزِ لذت از تو
لبریز است از هیجان سقوط آزاد ، ای نازنین، این اوج، این یکتا دَم ِ اوج گیرِش
Friday, April 25, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment