زنده ماندن

باد می وزد و ما همین طور که سرهایمان را با دستها پوشانده ایم زنده ماندن را می آموزیم..

جوانه

هر چقدر که چنگ می زنم و چشمانم را از جا میکنم و در یک گوشه می خشکانم  باز چشم دیگری در حفره ی زیر ابروانم سبز می شود.

نامردن ولی حقشونه

آدمها هر چی دوست دارن می تونن بگن،
 این تنها حق مسلمشونه
تنها حق مسلمشون

پرواز

و بیچاره ای که به شوق پروازآموختن بالهایش را فروخته باشد.

مردمان

مردمان پایینتر از خط وسط چراغهایی نیمه خاموشند اندرون دشتی مملو از کثافت

این گونه نیست که آنها نیندیشند و یا نفهمند

آنها تنها فریاد نمی زنند مثل من دغدغه هایشان را

و از عالم و آدم طلبکار نیستند

آنها یاد گرفته اند که نیمه شب ها فکر کنند و فردا صبح

چای سرو کنند برای آقای رییس و اصلن به روی خودشان نیاورند خیلی چیزهارا

مردمان کوچه و بازار خیلی چیزها می فهمند

خوب می فهمند که چه باید کرد وقتی اوضاع خیلی خراب است

که تقصیر چه کسی نیست

 بهتر از من:

که تشکلی به اسم خانواده مسئولیت وصول طلب اینجانب را از کائنات به گردن گرفته است

آنها به خوبی دانسته اند که فریاد تنها در خواب شیرین است

و یگانه رفیق وفادار اشکها بالشی است که به زیر سر می گذاری

و زندگی بسیار بسیار تلخ است

آنها می دانند که کسی که زیاد حرف می زند، کمتر فهمیده

تفاوت آدمها را می فهمند

درد زمانه را می دانند

ناتوانی بشر را آگاهند

آنها شاید خیلی چیزها راهم ندانند

اما حضورشان را منتی بر بشریت نمی دانند

و وجودشان اثر مثبتی بر چرخه ی حیات دارد